Bijzonder concert naar aanleiding van 200 jaar Joodse gemeente Shomre Hadas

Onder grote belangstelling werd op woensdag 6 september in de Blauwe zaal van De Singel het kamerconcert uitgevoerd door musici van het Cincinnati Symphony Orchestra bijgewoond door zowel Joodse als niet-Joodse melomanen. Het concertprogramma, dat gesponsord werd door de Joodse gemeenschap uit Ohio’s tweede grootste stad, bestond uitsluitend uit werken van Joodse componisten of muziek met een sterke verbinding met het Jodendom.

“De reden waarom deze Joodse gemeenschap in de VS het concert voor Shomre Hadas wou realiseren is het feit dat precies in 1817, dus ook tweehonderd jaar geleden, de allereerste Joodse burger zich in Cincinnati vestigde”, aldus Willy Kahan, bestuurslid van Shomre Hadas in gesprek met Joods Actueel.

De uitvoerders, Henrik Heide (Fluit), Michael Cherlock (piano), Eroc Bates (viool), Rebecca Barnes (altviool), Ilya Finkelstein(cello) en Owan Lee (contrabas) brachten naast religieus geïnspireerde muziek met ondermeer het meest bekende werk van Max Bruch, het Kol Nidrei, ook het ‘gebed’ uit het Joodse Leven van Ernst Bloch. Kol Nidrei is een “Joodse klassieker” van formaat. Voortreffelijk uitgevoerd was het een intelligente opener van de avond. Tijdens het nationaalsocialisme in Duitsland werd Bruch vanwege zijn Kol Nidrei als Jood beschouwd (hij was het niet), verdween hij uit de programmaboekjes en werden zijn werken in de Duitstalige gebieden geheel vergeten.

Hommage voor vermoordde componist Erwin Schulhoff (1894-1942)

Zonder de minste twijfel waren de uitvoering van de Vijf Jazzstudies opus 58 en het Concertino voor fluit, altviool en contrabas van Erwin Schulhoff de composities die de avond een status van onvergetelijkheid bezorgden. Mogelijk ging het zelfs om premières van deze muziek in ons land, of op zijn minst om een uiterst zeldzame gelegenheid om deze te horen.

Advertentie

Het publiek in de Blauwe zaal werd meegevoerd door het eclectische karakter van Schulhoffs composities – mede dankzij het perfectionisme van pianist Cherlock – en was meteen onder de indruk van het intellect waarmee Schulhoff het menselijk gehoor tot het uiterste van zijn vermogen beweegt. Hij doet dat met vlijmende ritmieken en een avant-gardisme van verweven klankpatronen met een dynamiek die de verbeelding tart met tonale fragmenten die de toehoorder feilloos keer op keer misleiden naar zijn atonale moderniteiten. Ronduit schitterend.

Wellicht de grootste bijdrage van deze viering van het Joodse muzikale erfgoed door Shomre Hadas is het onder de aandacht brengen van deze Tsjechische grootmeester. Het kan niet anders dan dat deze avond gevolgen heeft voor de muziekpraktijk in onze contreien. En als oprechte muziekliefhebber vraag je je met spijt in het hart af wat ons onthouden is door het vroegtijdig beëindigen van het leven van deze geniale man door hem om te brengen in de gaskamer.