N-VA in de clinch met CD&V en Open VLD over strijd tegen Jodenhaat
“Ondanks het feit dat de Senaat afgelopen vrijdag een resolutie van Jean-Jacques De Gucht (Open VLD) over antisemitisme goedkeurde, zijn de liberalen en christendemocraten eigenlijk niet oprecht geïnteresseerd in het aanpakken van dit probleem”. Aan het woord is Annick De Ridder, N-VA parlementslid in het Vlaams Parlement, die van CD&V en Open VLD geen steun kreeg voor haar resolutie tegen Jodenhaat. Beide partijen nuanceren.
De Ridder: “Wij hebben de Senaatsresolutie natuurlijk goedgekeurd maar laten we eerlijk zijn, meer dan een praatbarak is de Senaat eigenlijk niet. De tekst heeft geen enkel bindend karakter. Het is aan de regeringen en de parlementen om maatregelen te nemen en net daar wringt het schoentje want daar weigeren Open VLD en CD&V om mee aan de kar te trekken”.
Annick De Ridder, die enkele jaren geleden ook ijverde om de Holocaust te laten opnemen in de eindtermen windt er geen doekjes om:
“Toen ik steun zocht voor mijn resolutie in het Vlaams Parlement heb ik mijn collega’s Willem-Frederik Schiltz van Open VLD en Orry van de Wauwer van de CD&V gecontacteerd aangezien beide in Antwerpen wonen en geïnteresseerd moesten zijn in de problematiek. Maar ik kwam van een kale reis thuis. Ik had een vergadering samengeroepen en het begon al toen ik de kamer binnenkwam. ‘Van wie is het de schuld deze keer Annick, van de moslims of van de socialisten’ was het eerste verwijt dat naar mijn hoofd werd geslingerd door collega Schiltz. Ik wist niet wat ik hoorde”, fulmineert een felle De Ridder.
Advertentie
“Niet alleen voor de Joden”
“Tijdens het verdere gesprek werd door beide heren herhaald ‘we gaan dat niet doen alleen voor de Joden, we keuren enkel een resolutie goed als dat in een breder kader van antiracisme past”’. Wat een hypocrisie! (fel) Deze partijen zouden toch consequent mogen zijn. Als ze dit in de Senaat goedkeuren, waarom doen ze dat dan niet in het parlement waar het écht telt? Of is de vraag stellen ze ook beantwoorden?”
“Breder kader”
Willem-Frederik Schiltz ontkent in een gesprek met Joods Actueel niet dat hij vragen stelde bij de resolutie van Annick De Ridder:
“Enerzijds is het belangrijk om te weten dat het Vlaamse en Waalse parlement ook vertegenwoordigd zijn via de deelstaatsenatoren en dat we geen ‘dubbel werk’ willen leveren. Anderzijds is het inderdaad zo dat we vandaag te maken hebben met aparte vormen van racisme en haat tegenover verschillende bevolkingsgroepen. Ik wilde dit breder trekken, maar Annick De Ridder bleek onverzettelijk om daar enige nuance aan te willen toevoegen.
Wat ik kan zeggen is dat OpenVLD zeker geen resolutie zal blijven tegenhouden tegen antisemitisme, ik vraag wel de openheid van geest om naar de bredere problematiek te kijken. We moeten ervoor zorgen dat zo’n resolutie niet gerecupereerd wordt voor politieke doeleinden en moeten ons behoeden om zelfs maar een zweem van onduidelijkheid te creëren waarbij bevolkingsgroepen tegen elkaar worden opgezet.”
“Politiek gekleurd en onevenwichtig”
Orry Van De Wauwer vindt het dan weer “jammer” dat collega De Ridder de zaken zo voorstelt:
“Wij zijn zeker niet tegen maar vonden haar resolutie te politiek gekleurd en onevenwichtig. Ook herhaalde ze zaken die aan het begin van deze legislatuur reeds waren goedgekeurd in eerdere resolutie over radicalisering.
Wij hebben haar hierover ingelicht maar hebben sindsdien niets meer van haar vernomen. Wij zijn dus zeker niet tegen nieuwe initiatieven om Jodenhaat te bestrijden maar vragen om alle vormen van racisme en discriminatie aan te pakken, ofwel in deze resolutie ofwel in verschillende parallelle resoluties”.
Advertentie
“Morele plicht”
Annick De Ridder is niet van plan om in te binden:
“Uiteraard is elke vorm van racisme laakbaar en moeten we daar tegenin gaan maar het antisemitisme is aan een opmars bezig, daar verschenen de laatste tijd verschillende studies over. Joodse mensen voelen zich in Europa niet meer veilig en overwegen om te verhuizen. Dan is het onze morele plicht om daar iets aan te doen.
Ik was enkele jaren geleden zelf getuige van een antisemitisch incident tegen een oude Joodse man. Ik heb het Centrum Gelijke Kansen ingelicht (vandaag omgedoopt in UNIA, red.) en was geschokt dat er met mijn klacht niets gebeurde.
Als men mijn voorstel onevenwichtig noemt, waarom hebben ze een gelijkaardige tekst in de Senaat dan wel goedgekeurd? Zet de resolutie van De Gucht bevolkingsgroepen dan tegen elkaar op? Laat me niet lachen. Blijkbaar zijn alle excuses goed om een echte oplossing te blokkeren”.
