Michael Freilich: Islamitische sluier ‘neen’, keppel en kruisje ‘ja’ [met update]

Niet in mijn naam! Zo luidt de scherpe reactie van hoofdredacteur Michael Freilich naar aanleiding van de commotie rond het Minderhedenforum (lees hier) waarover eerder bericht:

“Het perfide vermengen van de hoofddoekproblematiek met het dragen van een keppeltje moet maar eens afgelopen zijn. Het minderhedenforum en de organisaties die daar hun karretje aan hangen moeten eens naar de kern van de zaak durven kijken. Want in dit debat dient men niemand iets wijs te maken: de recente vraag om religieuze symbolen te weren in onze maatschappij, bij de overheidsdiensten, in scholen, op het werk en straks misschien op elke publieke locatie, heeft niets te maken met het neutraliteitsprincipe of een plotse afkeer van religieuze symbolen. Neen, het draait allemaal om de discriminatie van de vrouw in de islam en dààr keert onze maatschappij zich nu tegen.

Ik wil absoluut niet meelopen in het anti-islam verhaal van Filip Dewinter. Echter, vrouwen verplichten om hun gezicht achter een sluier te bedekken is discriminerend en denigrerend. Een kruisje dragen, een keppeltje op hebben en  de islamitische tasbīh, de gebedkralenkrans die moslims in het openbaar gebruiken, zijn dat niet.

Door politiek correct te willen zijn wordt het kind met het badwater weggegooid. Wij moeten opkomen voor onze pluralistische, joods-christelijke waarden. Verloochen je eigen identiteit daarom niet, verbied nu toch geen kerstboom op de Groenplaats of de joodse kandelaar op de Meir vanwege politiek-correcte spelletjes.

Dat de Joodse gemeenschap nu ook de dupe dreigt te worden vanwege de islamitische slacht – die vaak op een stuntelige wijze wordt uitgevoerd, waardoor dieren onnodig lang lijden – is een ander voorbeeld van een foute politieke correctheid. Deze methodes kan je niet vergelijken met de koosjere slacht, die niet kan worden uitgevoerd door Jan en alleman maar enkel door goed opgeleid personeel dat onafgebroken onder toezicht werkt en dat bovendien een drie jaar durende theoretische en praktische vorming achter de rug heeft.

Advertentie

Daarom mijn oproep, klaag de ware excessen aan, durf open en eerlijk te zijn en noem een kat een kat.

Michael Freilich
Hoofdredacteur

Bemerking 1. Pruik
In het verleden schreef Ludo Abicht dat orthodoxe, Joodse vrouwen een pruik dragen waardoor dit onder de zelfde noemer valt. Dat argument gaat echter niet op. Een pruik bedekt het gelaat niet en versluiert evenmin het gezicht. “Wat is dan het verschil” hoor ik sommigen denken. Er is een fundamenteel verschil: het dragen van een pruik door orthodoxe Jodinnen is er niet omdat vrouwen lustobjecten zouden zijn die afgeschermd dienen te worden van de blik van mannen die zich niet kunnen beheersen.

Jonge meisjes, tieners en adolescenten die nog niet gehuwd zijn bedekken hun haar niet. Dat wordt pas ingevoerd na het huwelijk en de achterliggende religieuze gedachte daarvan stelt dat hethaar van de dame in kwestie privé is voor haarzelf en haar levensgezel met als doel het verinnigen of versterken van de echtelijke relatie.

Achterhaald? Misschien wel, maar niet meer dan dat. Het dragen van een pruik is dus de praktische invulling voor het opvolgen van dit voorschrift op een manier die de vrouw niet stigmatiseert of denigreert. Niemand die weet dat een Joodse vrouw een pruik draagt en bijgevolg kijkt ook niemand raar op als ze een bus opstapt of een winkel binnenkomt. Niemand merkt iets en het is ook juist de bedoeling om niet op te vallen.

En tenslotte nog dit: een Joodse vrouw die er voor kiest om niet te leven volgens de religieuze voorschriften wordt niet afgedreigd, aangevallen of uitgemaakt voor ‘vuile hoer’. Respect voor ieders keuze wordt gegarandeerd.

UPDATE: Bemerking 2 : Extremisten in Israël
Maar wat met de extremisten die vorig jaar in Israël in het nieuws kwamen met protesten tegen seculieren? Deze vraag kreeg onze hoofdredacteur meermaals te horen, vandaar deze toevoeging:

Advertentie

1. Het gaat daar om een kleine minderheidsgroep die door de voornaamste orthodoxe leiders werden veroordeeld. Anders dan in de islam waar de oplegging van de hoofddoek geen minderheidsopinie is maar de geldende regel in de Sharia.

2. De ultra’s in Israël protesteerden niet omdat er in Tel-Aviv onpreuts werd geparadeerd op het strand of vanwege de grote gay-scene in de stad. Neen, ze deden dat omdat er in ‘hun’ buurten en straten mensen in (voor hen) ongepaste kledij kwamen opdraven. Zij stelden, dit zijn ultra-orthodoxe buurten, kleed je dan aub met respect als je hier langskomt.

3. Het ging om een lokaal incident in twee Israëlische steden maar is zeker niet iets waar de Joodse gemeenschap om bekend staat. Niet in België, noch in Frankrijk, Groot-Brittanië, New York of elders waar grote ultra-orthodoxe gemeenschappen leven. Daar zijn géén gevallen bekend, en het gaat nochtans om honderdduizenden mensen, van Joodse mensen die hun wil trachten op te leggen aan seculiere Joden.