Kind & Gezin geeft advies aan ouders over communicatie na terreuralarm

Nu de erkende Joodse scholen in ons land dicht blijven omwille van de verhoogde dreiging vragen Joodse ouders zich af hoe ze op de beste manier aan hun kroost uitleggen dat het vandaag onverwacht geen school is.

In één van de emails hierover lazen we: “Ik had een briefje voor mijn dochtertje geschreven en dit op haar kussen gelegd om haar te laten weten dat er vandaag geen school was’omdat de directeur de sleutel van de schoolpoort wasverloren’.” Of het de goede benadering is laten we in het midden, creatief is ze in elk geval en nog belangrijker, ze voldoet aan het allerbelangrijkste critirium zo blijkt.

Kind en Gezin
Sarah Vanden Avenne, is als pedagoge werkzaam bij Kind en Gezin. Het beste – als je er de tijd voor kan vinden – is geen briefje maar een gesprek. Zij zegt dat kinderen moeten leren met angsten die bij het leven horen om te gaan. “Maar dit is wel geen normale situatie meer”, voegt ze er aan toe.

Vanden Avenne liet per mail enkele minuten later een aantal tips op onze redactie toekomen (zie hieronder). Haar reactie is interessant voor alle gezinnen met kinderen, zeker ook voor gezinnen waarvan papa of mama politieagent is.

Ook in Nederland houdt de Joodse school in Amsterdam vandaag de schoolpoort dicht. We vroegen aan Raphael Evers, Nederlands bekendste rabbijn, rector van he Joods seminarium en zelf klinisch psycholoog hoe je hierover met je kinderen communiceert.

Advertentie

Volgens Evers is het allerbelangrijkste om de feiten zo te vertellen dat de kleintjes daarvan niet bang worden. “Angst is schadelijk voor de psyche van het kind, om die reden moet binnen het gezin iedereen en alles ertoe bijdragen om een veilige en vredige atmosfeer na te streven.”

Pedagogisch advies  Kind & Gezin
Moffel de gebeurtenis niet weg of onder tafel, maar maak even tijd om met je kinderen hierover te praten. (op papier komt altijd ongenuanceerder over, en kan je beter een creatieve of ludieke reactie zetten zoals de papa en de directeur zijn sleutel). Wees zo eerlijk mogelijk!
Doe dit op maat van wie je kind is (jij kent je kind en weet vaak intuitief wat je kind nodig heeft om hiermee om te gaan)

Leeftijd
Kleine kinderen kunnen nog moeilijk onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid, waardoor ze soms angstig kunnen reageren. Grotere kinderen leven ook niet in een cocon en hebben via nieuws/sociale media/vriendjes…wel al info opgedaan en zich daarbij een gedacht/mening gevormd. Bevraag wat ze ervan weten en hoe ze erover denken en zich erbij voelen!
(grote) interesse in wereld rondom hen, snel of niet snel angstig, …

Hoe ga je zelf met deze situatie om, wat doet die situatie met jou?
Sommige kinderen zullen zelf hun vraag stellen aan ouders wat er aan de hand is, ze volgen het nieuws, hebben contacten met vriendjes ed… Belangrijk is ook hier om het in hun hoofden niet te laten uitgroeien tot angstige gebeurtenissen, maar door een gesprek te ‘normaliseren’. Ik zou starten met de mededeling dat de school vandaag gesloten is of aan de hand van hun vraag ‘waarom is de school gesloten’ of ‘wat is er aan de hand’ een gesprek aangaan.

De school is vandaag gesloten
Voor sommige kinderen, is dat ok, geen verdere vragen. Dan hoef je niet speciaal er verder op in te gaan. Het mag wel, en dan kun je vragen aan kinderen wat ze nu denken en daarop ingaan
Voor andere kinderen, kan dit een angstig gevoel geven/versterken(zeker rekening houdend met de maatregelen die de laatste dagen/weken al zijn genomen) en is het belangrijk om dit gevoel te bespreken en mee te geven dat dit een (extra) veiligheidsmaatregel is, dat men geen risico wil nemen. Een preventieve maatregel dus.

Wees ook eerlijk over je eigen gevoelens daarbij
Wanneer je merkt dat je kinderen zich angstig voelen, kan je helpen zoeken met hen wat dit gevoel zou kunnen wegnemen, wat kun jij doen als ouder? Wat kan je kind doen? Bijv een dikke knuffel, een spelletje spelen, …

Link met sfeer in een gezin
Kinderen voelen zich veilig in een gezin waarin geborgenheid en eerlijkheid/openheid samenkomen
De eerlijkheid om te benoemen wat er gebeurt en welke gevoelens dit oproept
De geborgenheid dat ouders er voor hen zijn. Wat niet betekent dat ouders altijd alles hoeven te weten of zelf niet bang/onrustig kunnen voelen, maar wel dat dit besproken kan worden